Heb je het beter dan de mensen om je heen? Bouw dan geen muren, maar verleng je tafel
Tolerantie begint aan tafel
Als we vroeger met kerst ‘chocoladevla met slagroom’ kregen, was dat pure luxe. In een glazen kommetje deed mijn moeder de vla met daarbovenop lekker volle scheppen slagroom. Hmmm: je kon er zo heerlijk in happen. Samen met het gezin rond de feestelijke tafel vermengt de harmonie van de smaken zich tot een beleving die mij mijn hele leven is bijgebleven en die voor mij synoniem is voor ‘samen-zijn’. Ook toen ik zelf een gezin kreeg, bleef chocoladevla met slagroom erbij horen.
Maar door uitbreiding van het gezin zijn er dissonanten binnengetreden: aanhang die niet van chocoladevla houdt, of dat niet bijzonder genoeg vindt. IJs, bavarois of tiramisu is toch veel feestelijker? Dat was heimelijk een aanslag op mijn gevoel van samen-zijn. Waarom konden anderen zich niet conformeren aan mijn gevoel voor samen-zijn, en chocoladevla met slagroom mee-eten?
Ik heb me eroverheen gezet en ben anders gaan kijken naar het samen-zijn. Iedereen heeft het tenslotte naar zijn zin? We genieten net zo hard van het samen-zijn – alleen met andere toetjes.
Wat voor een gezin of familie geldt, geldt ook voor teams. Ook hier is tolerantie van belang, ook als de sfeer even wat minder is. Misschien moeten we eens iemand vragen om ons te helpen om meer begrip voor elkaar te krijgen en toleranter naar elkaar te zijn? Na de kerst daar maar eens werk van maken. Misschien dat we met wat extra hulp wél als een goed team samen kunnen zijn.
Deze bijdrage is geschreven door Nel Mostert.