We kunnen onze toekomst plannen als we het pad naar het heden kennen (Adlai Stevenson II)
Het kunnen kennen is het vermogen het kennen te kunnen
Kunnen wij mensen onze vermogens wel kennen? Ons financiële vermogen meestal wel, en tot op de cent nauwkeurig. Maar onze intellectuele en lichamelijke vermogens? Wat weet je en wat kun je? Met name tijdens de Olympische Spelen en Wereldkampioenschappen zie je waartoe het menselijk lichaam in staat is. En dat vergt ook een buitengewone geestelijke inspanning.
Onze kennis, onze intelligentie wordt in ons leven gemeten door de examens en toetsingen die we moeten afleggen. Ook daar geldt: laat maar zien wat je kent. Als mensen daar niet toe in staat zijn, of dat domweg niet willen, is dat aan hun gedrag merkbaar en zichtbaar. Je kunt hen niet vragen om te leren of te veranderen als ze daar het vermogen niet toe hebben, zelfs niet als je hen daarbij optimaal faciliteert.
Fysieke en mentale vermogens nodigen uit tot ontwikkeling. In en na die ontwikkeling gaan we ons anders gedragen. Een mooi voorbeeld is de covidpandemie, die onze overtuigingen over gezondheid en veiligheid behoorlijk aangetast heeft. Hoe ben jij daarmee omgegaan, fysiek en mentaal? Welke nieuwe vermogens van jezelf heb je leren kennen? En welke onvermogens? Wat heb jij in die tijd geleerd? Hoe heb je je gedrag aangepast? Lukte dat in de omstandigheden waarin je werkte en leefde, of moest je die ook aanpassen? Kijk dus af en toe achterom, naar je verleden, en plaats het in het perspectief van het heden. Dat helpt je om je toekomst te omarmen.
Deze bijdrage is geschreven door Theo Hoogink.
Lees hier meer over de Logsiche Niveaus.